Árni Páll talar fyrir hönd auðmanna elítunar.

Það er óskyljanlegt hvernig Árni Páll getur staðið fyrir framan fólk og roðnar ekki einu sinni þegar hann segir að taka af verðtrygginguna þá fari bankarnir á hausin, en hvað með heimilin?

Hann talar um danska íbúðarlánakerfið, sem ég viðurkenni að ég þekki nógu vel og ættla ekki að mæla með eða á móti því.

En það má alveg gera eins og danir gera, ekki að taka upp erlendan gjaldmiðil heldur binda dönsku krónuna við erlendan gjaldmiðil, það ættu íslendingar að gera eins og danir.

Það þarf að setja í íslenzku stjórnarskránna að gengisfellingar séu bannaðar svo að auðmanna elítan geti ekki pantað gengisfellingu til að lækka laun strafsmanna sinna þegar þeim hentar.

Þegar verðtrygging er afnumin, gjaldmiðilinn stapíl bundin við erlendan stöðugan gjaldmiðil og gengisfellingar úr söguni, þá er hægt að hafa fasta vexti á 30 til 40 ára húsnæðislánum eins og er hér í BNA.

Kveðja frá Houston 

Óverðtryggð lán gera bankana berskjaldaða

Athugasemdir

[Gunnar Heiðarsson, 4.4.2013 kl. 17:53]

Sennilega veit Árni ekki heldur út á hvað danska kerfið gengur. En þetta er fallegt orð og ekki spillir fyrir að Gylfi Arnbjörnsson, sem titlar sig forseta ASÍ, hefur talað fyrir þessu kerfi. Allir vita hvar sá maður stendur í pólitík, þó hann hafi tekið táknræna ákvörðun um að yfirgefa flokkinn fyrr í vetur. Sú ákvörðun var einungis til að róa niður launalýðinn, sem var farinn að sækja óþægilega að honum.

Ekki þekki ég heldur þessa dönsku leið til fulls. Það sem mér hefur skilist frá þeim sem þar búa, er að þetta kerfi sé í raun trygging frá ríkissjóð um að vextir fari ekki yfir ákveðið mark. Í raun niðurgreiddir vextir af ríkissjóð. Þá er allt eins hægt að styrkja Íbúðalánasjóð áfram og afnema verðtrygginguna. Ekki víst að sú leið yrði neitt dýrari.

Hvað sem öðru líður þá er þessi leið fráleitt ókeypis. Hún kostar peninga og þeir peningar eru sóttir í vasa skattgreiðenda. Þessa leið hafa Danir valið og ekki annað að sjá en sátt sé um að niðurgreiða vexti til þeirra sem kaupa sér húsnæði þar í landi.

Hér á landi virðist hins vegar ekki vera nein sátt um neina hjálp og vandséð að sátt næðist um þessa leið frekar.

Auðvitað á að skoða kosti og galla þessarar leiðar, eins og allar aðrar hugmyndir. Síðan eiga menn að velja þá leið sem skilar bestum árangri, samhliða minnstum kostnaði fyrir ríkissjóð. Í það minnsta verður að gera eitthvað og það fljótt. Hér á landi bíða þúsundir fjölskyldna þess eins að sjá hvað muni verða gert að loknum kosningum. Þegar það liggur fyrir mun þetta fólk ákveða hvort það stendur lengur í því rugli að borga af lánum sem eru komin langt yfir virði þess sem að baki láninu stendur. Þá er einnig stór hópur sem ekki hefur val, afborgunarbyrgðin er orðin það há að ekki verður lengra gengið.

Þessar þúsundir fjölskyldna sem í þessari stöðu eru, mælast ekki sem fjölskyldur í vanda, innan kefisins. Þetta er fólkið sem fór varlega fyrir hrun, tók viðráðanleg lán með viðráðanlegri afborgun. Nú eru lánin búin að éta upp eigið fé þessa fólks í íbúðinni, komin uppfyrir verðgildi hennar og afborgunin er orðin íll- eða óviðráðanleg. Allur sparnaður er horfinn, sá sem var í fasteigninni hefur horfið undir höfuðstól lánsins og þeir aurar sem fólk átti í séreignasparnaði og á bankabók hefur verið notaður til að standa í skilum með stökkbreyttu lánin. Nú er þessi sparnaður upp urinn.

Ástandið er virkilega skelfilegt og allir hljóta að átta sig á þeirri staðreynd að bankarnir hafa ekki bolmagn til að yfirtaka stæðstann hluta fasteigna í landinu. Þeir munu fara á hausinn og þjóðargjaldþrot mun fylgja.

Það er eiginlega skelfilegt að horfa upp á að stjórnmálamenn þessa lands virðist vera svo gjörsamlega utan raunveruleikans. Manni verður sífellt oftar hugsað til Marie Antoinette, þegar maður hlustar á bullið í þessu fólki, sem telur sig þess umkomið að stjórna landinu!

[Jóhann Kristinsson, 4.4.2013 kl. 18:33]

Þessi athugasemd um vandamál heimilan gæti verið skrifuð af dóttur minni og hennar manni sem þú skrifar Gunnar.

Þau áttu íbúðir sem þau seldu og stóðu með 30 miljónir í höndunum.

Þau keyptu sér hús og settu allar 30 miljónirnar í húsakaupin og tóku 20 miljóna lán fyrir restini sem sagt um 45% lán miðað við kaupverð.

Nú er þetta lán komið í, síðast þegar ég vissi, 62 miljónir, sem sagt lánið er búið að éta upp allar 30 miljónirnar og bætt 12 miljónum ofan á það.

Þau hafa ákveðið að sitja og greiða afborganir, en um leið og þau eru orðin eftir tvö í kotinu með það yngasta eftir heima, þá labba þau út og lánadrottinn þú mátt eiga þetta.

En eins og kemur svo vel fram í þinni athugasemd, það er fjöldinn allur af fólki sem bíður eftir einhverri leiðréttingu á málum heimilana og ég get garenterað það ef það gerist ekker fyrir næstu áramót, þá gengur þetta fólk út úr þessum skuldavafning og segir lánadrottnum að hyrða þetta.

Og hvar standa banarnir þá, Árni Páll? Hann hefur svo miklar áhyggjur af því hvering bankarnir hafa það blessaður ESB lubbinn.

Takk fyrir innlitið Gunnar.

Kveðja frá Houston

[Sigurður M Grétarsson, 4.4.2013 kl. 20:06]

Jóhann. Ef þú lest fréttina þá er Árni Páll ekki að segja að það að taka af verðtryggingu setji bankana á hausinn. Hann er einungis að segja að ef bankarnir eru að fjármagna langtímalán með skammtímalánum og lausum innlánum þá geti þeir lent í greiðsluvanda þegar gjaldeyrishöftin eru afnumin og stór hluti innlánanna fer úr landi og þar með úr bönkunum. Hann er einingis að segja það að bankarnir verði að fjármagna þessi óverðtryggðu lán með skuldabréfum til jafn langs tíma og þeir lána út.

Þetta dæmi með dóttur þína stenst ekki. Hækkun láns úr 20 milljónum í 62 milljónir er 210% hækkun. Javnvel þó farið sé aftur til janúar 2002 þá hefur vísitala neysluverðs til verðtryggingar aðeins hækkað um 87%. Þetta sem þú ert að segja um þeirra fjárhag er því kjaftæði.

 Danska Íbúðalánakerfið byggir ekki á niðurgreiðslu frá ríkissjóði. Það byggir á því að tekin eru lán með sömu skilmálumn og lánað er út til íbúðaeigenda nema hvað það er lagt örlítið á vextina til að reka kerfið og mæta vanskilum. Það er því engin vaxtaáhætta í því kerfi. Eina áhættan felst í vanskilum. Það er reyndar ríkisábyrð á lánunum sem tekin eru til að lána til húsnæðíseigenda rétt eins og í Íbúðalánasjóði og því tekur ríkissóður áhættu ef vandkil verða meiri en svo að vaxtamunurinn geti staðið undir því. Núna í kreppunni eru vanskil það mikil að danska ríkið verður að leggja fé í þetta kerfi en það er þó ekki bein niðurgreiðsla heldur einungis er að reyna á ríkisábyrð.

Gunnar. Það er ekki hægt að halda gengi föstu bara með því  að ákveða það. Það var reynt fyrst eftir hrun en gekk ekki einu sinni í sólahring. Meira að segja Danir þurfa stuðning frá Evrópska seðlebankanum til að geta haldð genginu föstu. Það er því borin von að við getum haldið okkar gengi föstu án slíks stuðnings til lengri tíma. Til að fá slíkan stuðning þurfum við að ganga í ESB. Það er því ekkert annað en aðför að stjórnarskránni að setja eitthvað inn í hana sem ekki er nokkur leið að standa við.

[Jóhann Kristinsson, 4.4.2013 kl. 20:32]

Nú ef þú vilt ekki trúa þessu þá er önnur; það er búið að greiða af láni flutningabíls en það fæst ekki afsalið frá lánveitenda af því að það er annar bíll á afborgunum og lánhafandi er svo hræddur um að það verði hætt að greiða greiðslurnar af honum ef hann lætur afsalið á bílnum sem er búið að borga, af hverju ættli það sé?

Svo fékk eigandi fluttningabílsins sem er orðinn skuldlaus, rukkun um bílaleigunotkun á bíl sem hann á skuldlaust. En þú sennilega segir mig ljúga þessu líka.

En svona er vilta vestrið í bankamálum á Íslandi, bankarnir og aðrar fjármálastofnanir gera bara það sem þeim sýnist, og svarið frá þeim er farðu bara í mál ef þér líkar þetta ekki.

Þetta er nú það vitlausasta sem ég hef lesið að það sé ekki hægt að binda gjaldmiðil við stapílan erlendan gjaldmiðil nema með einhverjum styrkjum.

Þetta hafa og gera margar þjóðir og vegnar vel, þetta er ESB skrum Sigurður eins og vant er frá þér og auðmanna elítu þvættingur.

Kveðja frá Houston

[Sandy, 5.4.2013 kl. 06:47]

Það sem ætti að vera áhyggjuefni á þessari stundu er að sala bankanna fari fram áður en búið er að leiðrétta lán heimilanna, annars er hætta á því að leiðrétting náist ekki.Allt sem verið er að lofa kjósendum núna er bara rugl og mjög auðvelt, því þeir koma ekki til með að efna það loforð eftir kosningar, þá vinna þeir bara eftir eigi sannfæringu, besta tryggingin fyrir aðgerðum er ef þeir hefðu byrjað að vinna í þessu fyrir kosningar en væru ekki í viðræðum um sölu bankanna.